- qeyrətsiz
- sif. Qeyrəti, namusu, heysiyyəti olmayan. Dərdlərimiz daha da; Ürəkdə köz-köz olur; Bu haqdır, ağladıqca; Kişi qeyrətsiz olur. B. V..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qeyrətsiz
Look at other dictionaries:
qeyr — ə. 1) yad, biganə; 2) özgə, özgəsi; 3) başqa, digər, ayrı. Qeyri adi adi olmayan; fövqəladə; qeyri amil 1) əsassız, faktsız; 2) səbəbsiz; qeyri baliğ həddibüluğa çatmamış; yeniyetmə; qeyri bədii bədii olmayan; qeyri bərabər bir bərabərdə olmayan; … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qansız — 1. sif. Qanı az olan, zəif, cansız. // Qanı qaçmış, rəngi qaçmış, solğun. Qansız dodaqları tərpəndisə də, səs gəlmədi. Ç.. 2. zərf Qan tökülmədən, qurban verilmədən. <Zeynəb:> Azadlıq qansız və qurbansız qazanılmaz. M. S. O.. 3. məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
biqeyrət — <fars. bi. . . və ər. qeyrət> bax qeyrətsiz (bəzən söyüş yerində işlənir). <Nurəddin ağa:> Bircə mənə de görüm, . . sizin qızlarınız bir naməşru iş görsə, onda kimdir müqəssir? Biqeyrət, binamus həşərat kimdir? N. V.. <Arvadı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lakey — is. <fr.> 1. Nökər. Lakeylər səf səf durub, bir bir «ağa, xoş gəlibsiniz!» deyirdilər. Ə. H.. 2. məc. Şəxsiyyətsiz adam, yaltaq. <N. Vəzirovun «Pəhləvanani zəmanə» əsərində> xalqın həm maddi, həm də mənəvi sərvətinə, həm dilinə, həm… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sallaqqulaq(lı) — sif. 1. Uzun və sallaq qulaqları olan (heyvanlar haqqında). 2. məc. dan. Qeyrətsiz, heysiyyətsiz, öz hörmətini saxlamayan. Sallaqqulaq adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bihəmiyyət — f. və ə. qeyrətsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
biqeyrət — f. və ə. qeyrətsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tərdamən — f. 1) namussuz, qeyrətsiz; 2) tərbiyəsiz, əxlaqsız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
damarıboş — sif. dan. İradəsiz, zəif iradəli, səbatsız, tez aldanan, tez yoldan çıxan, tez təsir altına düşən. Damarıboş adam. // Qeyrətsiz, namussuz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
damarsız — sif. dan. 1. Damarı olmayan. 2. məc. İradəsiz, zəif iradəli, sözünün üstündə durmayan. Damarsız adam. 3. məc. Namussuz, qeyrətsiz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
